Δηλαδή τώρα εσύ θες να μου πεις ότι προτιμάς να πας διακοπές μία εβδομάδα με το γκόμενο σε ενοικιαζόμενο δωμάτιο κάπου στις Κυκλάδες και όχι μία εβδομάδα σε κάμπινγκ με την παρέα σου κάπου στις Κυκλάδες. Seriously?
Δίκιο έχεις μωρέ, χαίρεστε και τη μέρα γιατί ξυπνάτε νωρίς γιατί το πιθανότερο είναι ότι κοιμάστε νωρίς γιατί μάλλον πηγαίνετε για ένα ποτό το βράδυ αλλά στο μισάωρο βαριέστε ο ένας τον άλλον και προτιμάτε να πάτε για ύπνο, ενώ εσύ σιχτιρίζεις από μέσα σου τη τύχη σου που σε έφερε στο νησί μαζί του κι όχι με τις φίλες σου. Έχετε ήδη προμηθευτεί χάρτη του νησιού από την Αθήνα για να εξερευνήσετε όλες τις παραλίες, τα ξωκλήσια, τις πλατείες και τα μοναστήρια. Τσακώνεστε καθημερινά στην παραλία γιατί ο φίλος σου έχει προμηθευτεί μια στοίβα πολιτικό-οικονομικό-αθλητικές εφημερίδες από το λιμάνι, ενώ εσύ θες να κουβεντιάσετε - κάτι, οτιδήποτε, κατά προτίμηση για το γάμο της φίλης σου που θα γίνει το Σεπτέμβρη, αλλά δε βρίσκεις ανταπόκριση. Έτσι αποφασίζεις να σηκωθείς από την ξαπλώστρα και να μπεις διστακτικά στη θάλασσα γιατί είναι παγωμένη και δεν είσαι καθόλου υπερβολική και τότε το μανάρι σου ακολουθεί με ένα άτσαλο, πολύβουο μακροβούτι, αλλά δεν του πολύ-πετυχαίνει και τα απόνερα σκάνε πάνω σου. Και σιχτιρίζεις πάλι, αυτή τη φορά απ'έξω σου, κοιτάζοντας το ζευγαράκι στη διπλανή ομπρέλα που είναι όλο χάδια και γέλια. Μη ψαρώνεις, είναι οι πρώτες τους διακοπές, του χρόνου θα είναι όλα αλλιώς. Κι ενώ χαζεύεις το ερωτευμένο ζευγαράκι, ο δεσμός σου σε επαναφέρει στην πραγματικότητα, "ρε μωρό πας μέχρι το αμάξι να μου φέρεις τη μάσκα"; - εγώ κάπου εδώ στη θέση σου θα χώριζα - αλλά εσύ τρέχεις στο αμάξι γιατί είσαι σίγουρη ότι ο καλός σου είναι κατά βάθος ρομαντικός και θα σου φέρει κοχύλια κι αστερίες, τα οποία μπορείς να φυλάξεις για να τα κολλήσεις στα χειροποίητα προσκλητήρια του γάμου σας. Αααααα...
Μετά το μπάνιο, πηγαίνετε για φαγητό, βέβαια εσύ επιμένεις να πάτε πρώτα στο δωμάτιο να κάνετε ένα μπανάκι, να βάλεις και κάνα φορεματάκι γιατί αλλιώς τι κουβάλησες ολόκληρη βαλίτσα στο νησί, αλλά το μωρό σου πεινάει πολύ γιατί ξεκωλώθηκε στις καταδύσεις. Α ναι, τελικά δε σου έφερε κοχύλια, έβγαλε όμως κάτι γυαλιστερές πέτρες που είχαν λέει ωραία χρώματα - αλλά όταν στέγνωσαν ανακάλυψες ότι ήταν απλά αδιάφορες κοτρόνες κι αρνήθηκες να τις κουβαλήσεις στη τσάντα σου - εννοείται πως το μωρό σου δεν έχει τσάντα παραλίας κι εννοείται πως δεν μπορεί να κρατήσει τη δική σου γιατί πρώτον είναι ροζ και δεύτερον έχει να κουβαλήσει και τις εφημερίδες του, remember?.. Τέλος πάντων, φτάνετε στην ταβέρνα, τρώτε δίχως αύριο και δεν περιγράφω άλλο γιατί ήδη βαρέθηκα.
Από την άλλη, πας στο νησί με την παρέα σου, στήνετε όπως όπως τη σκηνή σας που είναι γεμάτη αναμνήσεις - κυριολεκτικά όμως, έχει μέσα άμμο από πέρυσι, πρόπερσι, αντιπρόπερσι και πάει λέγοντας - και μόλις τελειώσετε με το στήσιμο πηγαίνετε για μια μπυρίτσα για να δροσιστείτε. Και η μία μπύρα φέρνει τη δεύτερη και η δεύτερη ένα mojito και το mojito 2 γύρες σφηνάκια και τα σφηνάκια ένα σέικερ..ε και μετά το σέικερ, κανείς δε ξέρει και κανείς δε θυμάται.
Τις επόμενες μέρες όποιος θέλει ξυπνάει, όποιος θέλει κοιμάται, όποιος θέλει πάει στη θάλασσα, όποιος θέλει πάει για καφέ, όποιος θέλει τρώει κι όποιος θέλει πίνει. Η παρέα σας που αρχικά αποτελούνταν από 4 άτομα, τώρα αποτελείται από 10, κόσμος πάει κι έρχεται - με τη καλή έννοια - κανείς δεν τσακώνεται με κανέναν, κανείς δεν περιμένει κανέναν, κανείς δε σε στέλνει στο αμάξι να φέρεις τίποτα γιατί δεν έχετε αμάξι, αλλά και να είχατε μια χειρονομία από τη μεριά σου θα ήταν αρκετή για να κλείσει το θέμα χωρίς γκρίνια. Μετά παίρνεις το στρωματάκι σου, μπαίνεις στη θάλασσα - σχοινάκι, σημαδούρα, ήλιος - και κοιμάσαι γλυκά για να αναπληρώσεις τον βραδινό ύπνο που "χαράμισες" χορεύοντας κάτω από το Αυγουστιάτικο φεγγάρι.
2 Responses to Τρεις και σήμερα
Χαχαχα....
καταπληκτικό, φοβερή περιγραφή, μα και τόσοοοο αληθινή...
:)..από τη ζωή βγαλμένο!
Δημοσίευση σχολίου