Archive for Σεπτεμβρίου 2013

30-09-13

Ξέχασα να σου πω ότι έχασα τη δουλειά μου αυτόν τον μήνα. "Έχασα". Βασικά δεν το ξέχασα, αλλά ξέρεις πώς είναι αυτά. Πόσες ενοχές κουβαλά η λέξη "απολύθηκα" ακόμα και σήμερα που ακούγεται τόσο συχνά από ανθρώπους κάθε ηλικίας, επαγγελματικής εμπειρίας και μόρφωσης. 
Αλλά οι ενοχές, ενοχές.

Για λάθος επιλογές, για έλλειψη επιμονής, πρωτοβουλίας και ρίσκου, για υπέρμετρη αισιοδοξία, για αποπροσανατολισμό, για μοιρολατρία, για λάθος επιλογές, για λάθος επιλογές, για λάθος επιλογές.

Και ενοχές επειδή δεν λυπήθηκες. Ούτε τον εαυτό σου, ούτε τους γονείς σου που στενοχωριούνται περισσότερο από εσένα που δεν στενοχωρήθηκες, ούτε τα πτυχία σου που κόστισαν χρόνο και χρήμα.

Κάποιος έρχεται και τραβά απότομα την καρέκλα που κάθεσαι. Και πέφτεις κάτω. Και συνειδητοποιείς πόσο είχε πιαστεί ο κώλος σου (sorry) στη συγκεκριμένη θέση όταν το χτύπημα είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεσαι για να "ξυπνήσουν" οι κοιμισμένοι μύες. Για να ενεργοποιηθείς. Όχι για να στύψεις το μυαλό σου να κατεβάσει ιδέες για όσα μπορείς να κάνεις, αλλά για να δώσεις την ευκαιρία στην καρδιά σου να σου ψιθυρίσει τι θέλεις να κάνεις. Ακόμα κι αν αυτό που θέλεις εκ πρώτης όψεως δε μοιάζει και πολύ εφικτό ή κερδοφόρο, ακόμα κι αν το μυαλό βάζει ένα σωρό τρικλοποδιές κι εμπόδια. Ας γίνει ξεκάθαρο το θέλω κι ας μείνει κλεισμένο στην ντουλάπα, αν και δεν είναι αυτός ο λόγος ύπαρξής του.

Δεν απολύθηκες λόγω κρίσης. Απολύθηκες γιατί ήσουν στη λάθος θέση, γιατί ο κύκλος έκλεισε, γιατί ήρθε η ώρα. Όπως στις ταινίες, που κάποιος σκουντά τον πρωταγωνιστή στον ώμο και του λέει όλο νόημα: "It's time". Είναι η ώρα να βγεις στη σκηνή, να κάνεις ένα μεγάλο ριψοκίνδυνο άλμα, να μπεις σε ένα τρένο που θα σε πάει μακριά, να πεις αντίο σε έναν αγαπημένο άνθρωπο... ή απλά να σταματήσεις να βλέπεις τόσες αμερικάνικες ταινίες. 
Μια φορά πάντως, "It's time".


Posted in | Leave a comment

26-09-2013

Δεν υπάρχει πιο αποτελεσματικός και υγιής τρόπος να νικάς το χρόνο από το να συναντάς παιδικούς φίλους. Δεν περνά ούτε στιγμή μέχρι να συνδεθείς με το παιδί μέσα σου, ούτε λεπτό μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι δεν υπάρχει χρόνος, παρά μόνο σαν πλαίσιο για να τοποθετείς γεγονότα και να διαμορφώνεις και να ακολουθείς ένα πρόγραμμα.

Και τα γενέθλιά σου πάλι πλησιάζουν για να σου θυμίσουν τον χρόνο που περνά, αντί απλά να σου υπενθυμίσουν ότι είσαι ζωντανή, ότι μπορείς να είσαι και να κάνεις αυτό που θέλεις, ανεξαρτήτως χρόνου.

Γιατί ακόμα κι αν η τούρτα σου βαραίνει κάθε χρόνο από το νέο κεράκι, υπάρχει μέσα σου ένα σημείο που μένει ανέπαφο και δε γερνάει ποτέ.  
Κι όπως έλεγε κι ένα τεράστιο ψεύτικο μολύβι που στόλιζε την παιδική βιβλιοθήκη σου,

"Άμα χάσεις κι αυτό, χέσε μέσα"!

Posted in | Leave a comment

17-09-13


Δεκάξι φορές χτύπησε το κουδούνι. Κι εσύ, σιωπηλή πίσω από την πόρτα, να ελπίζεις πως κάθε νέο χτύπημα είναι και το τελευταίο. Ούτε τολμάς να κοιτάξεις από το ματάκι της πόρτας, σίγουρη πως δεν είναι για καλό.


Ποιος μπορεί να γλιτώσει από την αλήθεια; Είναι η δύναμή της ανίκητη. Θα σε βρει όπου κι αν κρύβεσαι. Σαν εφιάλτης μες στον ύπνο σου, σαν τα ανεξήγητα δάκρυα που δε μπορείς να συγκρατήσεις, σαν τους επίμονους πονοκεφάλους που σε ταλαιπωρούν, σαν τις σκέψεις που σε βασανίζουν και προσπαθείς μάταια να απωθήσεις. Μα είναι η αλήθεια τόσο επίμονη κι επιβλητική, τόσο αναίσθητη και σαρωτική που, όσο κι αν αντιστέκεσαι, είναι τελικά αδύνατο να αγνοήσεις την παρουσία της.

Μια μέρα θα την ευγνωμονείς. Τη μέρα που θα την αποδεχθείς.


Posted in | Leave a comment

04-09-13

Ανοιγοκλείνεις πόρτες.
Ανοιγοκλείνουν πόρτες. Πίσω σου και εμπρός σου.
Σαν την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων.

Αν δεν αποφασίσεις να βγεις μόνη σου από ένα δωμάτιο που πια δε σε χωρά, κάποιος τελικά θα σου δείξει την έξοδο. Ευτυχώς.

Και τώρα που - επιτέλους - βγήκες, μπορείς να πας παντού.
Η τύχη και η αγάπη που σε συντροφεύουν δεν έχουν όρια.

Posted in | Leave a comment
Από το Blogger.

Search

Swedish Greys - a WordPress theme from Nordic Themepark. Converted by LiteThemes.com.