Να δεις που η φαεινή ιδέα σου να πιείς espresso στις εννιάμιση το βράδυ δε θα σου βγει σε καλό. Πολλές φιγούρες στο κρεβάτι, πυρετός το Σαββατόβραδο. Κι έχεις βάλει κι ακούς κι αυτόν τον Nitro, που την τελευταία ώρα έχει κολλήσει τη βελόνα στα 80's κι αισθάνεσαι πως είσαι σε γαμήλιο γλέντι. Που μακάρι να ήσουν εδώ που τα λέμε γιατί θα έπιανε και το εσπρεσάκι τόπο. Και μη έχοντας τίποτα καλύτερο να κάνεις, κάθεσαι και διαβάζεις κριτικές για τη χθεσινή τελετή έναρξης. Και είναι κυρίως αρνητικές, όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο, αφού η κριτική είναι στο αίμα του Έλληνα, για την ακρίβεια του θυμωμένου Έλληνα των τελευταίων ετών. Καλά, εδώ που τα λέμε ούτε κι εσύ τρελάθηκες με το αποτέλεσμα, με όσα είδες τουλάχιστον, αλλά αποφάσισες να μην το σχολιάσεις γιατί γνωρίζεις πως είσαι αρνητικά προκατειλημμένη με τους Άγγλους και φοβάσαι πως δε θα καταφέρεις να είσαι αντικειμενική στην κρίση σου. Και δεν είναι η επιφανειακή ευγένεια τους ή η βαθιά έλλειψη πολιτισμού που διακρίνεις στην πλειοψηφία του πληθυσμού. Αυτό που σε ενοχλεί, έτσι όπως το βίωσες τα τέσσερα χρόνια που έζησες στην Αγγλία, είναι η αδυναμία τους να συνδεθούν ουσιαστικά με τον άλλον. Οι σχέσεις τους στα μάτια σου έμοιαζαν πάντα εντελώς επιφανειακές. Περνούσες μερικές μέρες μαζί τους, χτίζοντας μια σχέση, που πραγματικά ένιωθες πως εξελίσσεται σε κάτι ουσιαστικό, αλλά λίγες μέρες μετά η συμπεριφορά του νέου Άγγλου φίλου σου σε διέψευδε πανηγυρικά. Σαν να διαγράφει χωρίς λόγο κάθε σας κουβέντα, οποιαδήποτε σύνδεση είχατε καταφέρει να δημιουργήσετε. Κι ενώ εσύ νόμιζες πως απέκτησες έναν φίλο με τον οποίον μπορείς να μοιραστείς τις σκέψεις και τις έννοιες σου, ξαφνικά νιώθεις ότι έχεις πλάι σου και πάλι έναν άγνωστο. Και βρίσκεσαι ξανά στο μηδέν και συνειδητοποιείς πως πρέπει να αρχίσεις να τον προσεγγίζεις και πάλι από την αρχή. Αλλά παρ όλη την προσπάθεια και τη θέληση σου να ανοίξεις και να δημιουργήσεις χώρο γι αυτήν τη σχέση, με το χρόνο αντιλαμβάνεσαι πως υπάρχει ένα όριο, το οποίο ο Άγγλος δεν είναι διατεθειμένος να περάσει. Σεβαστό. Ενδεχομένως αυτή η εγκράτεια να του δημιουργεί ασφάλεια, αλλά εσένα ανέκαθεν σε ξενέρωνε.
Ε, αυτήν την επιφανειακή αντιμετώπιση κι εγκράτεια διέκρινες χθες βράδυ στην τελετή. Και ήταν ok, κατά τη γνώμη σου απολύτως αναμενόμενη. Όπως και οι περισσότεροι Άγγλοι άλλωστε.
Υ.Γ. Το είπα ότι δε θα καταφέρω να είμαι αντικειμενική, μην πεις πως δεν το είπα.
Δημοσίευση σχολίου