Καλά μη νομίζεις πως ξέρω τι θέλω να γράψω. Δε ξέρω. Απλά rend-άρω.
Αυτός ο Ιούλης είναι σκέτο δράμα. Εντάξει, θα περάσει, αλλά πότε; Δε είσαι και σίγουρη τι θα κάνεις τον Αύγουστο. Ζεσταίνεσαι, αλλά όχι κι ακριβώς, απλά νιώθεις λίγο βαριά τα πόδια σου κι αισθάνεσαι ότι πρήζονται (ευχαριστώ μαμά για το κληρονομικό αυτό χάρισμα) κι αναζητάς μια παραλία απεγνωσμένα, αλλά από την άλλη δε σου κάνει καθόλου κέφι να λιώσεις 40 λεπτά μέσα στο αμάξι για να βρεθείς σε μια πακτωμένη, μέτρια παραλία της Αττικής. Χμ, αυτή ήταν μια μεγάλη πρόταση. Και ταξιδεύεις νοερά σε εκείνη τη γαλήνια παραλία με τα λιγοστά δεντράκια στη Σέριφο μπροστά στο κάμπινγκ, που δε θυμάσαι και πώς την λένε, αλλά θυμάσαι πόσο σου είχε αρέσει το 2001 που βρέθηκες εκεί. Και μάλλον, με βάση τις προτιμήσεις της παρέας, θα ξαναβρεθείς εκεί και πάλι φέτος. Σ'αυτήν την παραλία, θυμάσαι, καθιέρωσες το θαλάσσιο στρώμα στις διακοπές. Απαραίτητο αξεσουάρ. Δένεις σχοινάκι στη μια του άκρη, δένεις την άλλη σε μια σημαδούρα και κοιμάσαι γλυκά με το πλίτσι πλίτσι της θάλασσας, ενώ παράλληλα μαυρίζεις δίχως να καίγεσαι. Σκηνή, στρώμα, βουτιά. Δε χρειάζεται καν να ανακαλύψεις τις υπόλοιπες παραλίες του νησιού. Θα τη βγάλεις εκεί.
Και φαντάσου λέει να πας και η παραλία να μην έχει καμία σχέση με την αίσθηση που σου είχε αφήσει τότε. Φαντάσου να την έχεις εξιδανικεύσει στο μυαλό σου και μόλις την αντικρίσεις να απογοητευτείς. Γιατί τότε ήσουν κι ερωτευμένη και τα έβλεπες όλα μέσα από ροζ γυαλιά. Ήσουν και 21. Βασικά αυτό, χέσ'τον έρωτα. Ήσουν 21. Τίποτα δεν έχει μείνει ίδιο. Δηλαδή παίζει ακόμα και να έχεις ψηλώσει από τότε. Ή παχύνει. Τέλος πάντων.
2 Responses to Εν ώρα εργασίας
Μείνε ήσυχη και στα 32 είσαι πολύ νέα για να ανακαλύψεις πάλι μιά υπέροχη παραλία με κρυστάλινα νερά και να περάσεις υπέροχα τις διακοπές σου.
καλά να περνάς κορίτσι μου που είσαι μικρότερη απο τον γιό μου.
σε φιλώ
Γιό ε; Καλός;
Αστειεύομαι. Σ'ευχαριστώ πολύ Μαρία, να περάσεις κι εσύ όμορφα όπου κι αν βρεθείς!
Δημοσίευση σχολίου