Η πρώτη μέρα της Άνοιξης ήταν αρκετά αποκαλυπτική.
Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι το να δώσεις στον εαυτό σου αυτό ακριβώς που χρειάζεται τώρα και το να επιτρέψεις στον εαυτό σου να εκφράσει αυτό ακριβώς που αισθάνεται τώρα είναι δύο διαφορετικά πράγματα; Το βίωσα πριν μία ώρα. Μέσα σε λίγα λεπτά είχα την τύχη να νιώσω και το ένα και το άλλο και να αισθανθώ επιτέλους τη διαφορά. Κάθε φορά που έμπαινα στη διαδικασία να δώσω στον εαυτό μου αυτό που χρειάζεται τη δεδομένη στιγμή, απλά εξέφραζα με αλήθεια το συναίσθημα της στιγμής, νομίζοντας πως αυτό είναι και το ζητούμενο. Πάντα αυτό. Και σήμερα μετά από πολλά χρόνια κατάφερα έστω για λίγα λεπτά να δώσω στον εαυτό μου αυτό που χρειάζεται τώρα. Μοιάζουν να είναι σχεδόν το ίδιο πράγμα μα η αίσθηση είναι εντελώς διαφορετική. Γιατί το να εκφράζεις το πώς αισθάνεσαι μπορεί να εμπεριέχει κι άλλους καθώς τα συναισθήματα σου πιθανότατα είναι αποτέλεσμα της συσχέτισης σου με τρίτους. Όταν όμως δίνεις απλά στον εαυτό σου αυτό που χρειάζεται, ο άλλος δεν υπάρχει. Υπάρχεις μόνο εσύ και το θέλω σου αυτή τη στιγμή. Και το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να το νιώσεις και να το προσφέρεις απλόχερα στον εαυτό σου.
Αισθάνομαι λίγο πιο πλούσια, και πιο ψηλή, και πιο όμορφη!
Δημοσίευση σχολίου