Συγγνώμη κύριε, πατάτε το σπάγκο μου.

Νιώθεις ευγνωμοσύνη για όλους εκείνους τους ανθρώπους που είναι δίπλα σου. Οικογένεια, φίλους, σύντροφο. Δε μπορείς να τους ευχαριστήσεις αρκετά για το χρόνο, τα χαμόγελα, τα δάκρυα, τις συμβουλές και τις αγκαλιές που έχετε μοιραστεί. Τις όμορφες αλλά και δύσκολες στιγμές. Μια αγκαλιά και δυο γλυκές κουβέντες συμπαράστασης πάντα σε κάνουν να νιώθεις καλύτερα. Μια έξοδος με φίλους που σε παρασύρουν να βγεις επιτέλους από το σπίτι σου πάντα σε κάνει να νιώθεις καλύτερα. Η επιστροφή στο σπίτι των γονιών σου, το ζεστό φαγητό και το κανάκεμα της μαμάς πάντα σε κάνουν να νιώθεις καλύτερα. Όμως δεν αρκούν. Γιατί η βοήθεια μπορεί να έρχεται απ' έξω, αλλά η "λύση" έρχεται πάντα από μέσα. Πακέτο.

Αλλά κοίτα να δεις που παρόλο που βγήκες, διασκέδασες, ήπιες, ξεχάστηκες, έβρισες, έκλαψες, συμβουλεύτηκες,...ο κόμπος είναι ακόμα εκεί. Δύσκολος κόμπος. Από εκείνους τους κόμπους που για να λυθούν, πρέπει να πιάσεις την αρχή του σπάγκου και με υπομονή να αρχίσεις να την περνάς από κάθε δέσιμο μέχρι να λυθεί ο κόμπος. Μόνο που σ'αυτήν την περίπτωση δεν έχεις άλλο σπάγκο. Μ'αυτόν θα μείνεις μέχρι να σχολάσεις όπως λέει κι ο ρευματολόγος σου. Ήρθες σ'αυτή τη ζωή με το σπάγκο σου. Και ήταν ολόισιος ή σχεδόν ολόισιος, αλλά με τούτα και με τ'άλλα γέμισε κόμπους. Κι εσύ επειδή δε μπορείς να χαραμίζεις το χρόνο σου λύνοντας κόμπους τους κατάπιες. Και για φαντάσου, σου έκατσαν στο λαιμό. Και δε χωνεύονται με τίποτα. Πήγες λοιπόν στο γιατρό για να σου λύσει το πρόβλημα. Και ο γιατρός φυσικά υποσχέθηκε να σε βοηθήσει αλλά σου ξεκαθάρισε ότι για να δεις αποτέλεσμα θα πρέπει να κάνεις κι εσύ μεγάλη προσπάθεια ακολουθώντας τη σωστή αγωγή. Πακέτο.

Βάζεις λοιπόν το σπάγκο μπροστά σου και τον παρατηρείς, μετράς τους κόμπους του κι αναρωτιέσαι πώς κατάντησε έτσι χωρίς να πάρεις χαμπάρι. Και όσο εσύ αναρωτιέσαι συμβαίνει κάτι απίστευτο. Ο σπάγκος σου μιλάει. Ο σπάγκος σου μιλάααει. Έλα σύμπαν μου! Ο σπάγκος σου μιλάει κι εσύ τόσα χρόνια δεν είχες ακούσει λέξη. Ενθουσιασμένη λοιπόν όπως είσαι με τα νέα δεδομένα κάθεσαι κι ακούς με λαχτάρα τι έχει να σου πει. Κι αυτός σου λέει πώς, πού, πότε και γιατί δημιουργήθηκε ο κάθε κόμπος. Κι εσύ ακούς και κλαις, θυμάσαι, θυμώνεις κι αποφασίζεις να τους λύσεις έναν προς έναν, όσο κόπο και όσο χρόνο κι αν χρειαστεί να διαθέσεις. Γιατί πλέον έχεις συνειδητοποιήσει πως είσαι η μόνη που μπορεί να το κάνει. Μπορεί κάποιος να σε συμβουλέψει για τον τρόπο. Μπορεί  ένας δεύτερος να σου δώσει ερεθίσματα ή κουράγιο να συνεχίσεις όταν απογοητευτείς. Μπορεί ένας τρίτος να κάτσει πλάι σου και να λύνει τους δικούς του κόμπους όσο εσύ θα επεξεργάζεσαι τους δικούς σου. Αλλά σ' αυτό το παιχνίδι δε μπορεί να κλέψει κανείς. Ο καθένας το σπάγκο του!

Posted in . Bookmark the permalink. RSS feed for this post.
Από το Blogger.

Search

Swedish Greys - a WordPress theme from Nordic Themepark. Converted by LiteThemes.com.