Πόσο συχνά συναντάς στο περιβάλλον σου γυναίκες που έχουν επιλέξει να παίξουν το ρόλο της μητέρας τους; Πόσες φορές σου έχει τύχει να ακούς μια φίλη σου να μιλάει και να σκεφτείς ότι μιλά κι αντιδρά ακριβώς σαν τη μάνα της; Πόσες φορές σου έχει τύχει να γνωρίσεις τον σύντροφο ή τον άντρα μιας φίλης και να διακρίνεις πάνω του χαρακτηριστικά του πατέρα της; Πολλές. Και φυσικά μην πέσεις στην παγίδα να πιστέψεις πως δε συμβαίνει το ίδιο και στη δική σου περίπτωση. Απλά όπως δυσκολεύονται να το δουν οι υπόλοιπες έτσι δυσκολεύεσαι να το δεις κι εσύ. Ακόμα κι αν κάποιος στο επισημάνει το αρνείσαι ή το περνάς στο ντούκου χωρίς να το πολύ-σκεφτείς. Γιατί; Συνήθως αν κάποιος σου πει ότι κάνεις σαν τη μάνα σου δε θα ενοχληθείς γιατί την αγαπάς πολύ και είσαι περήφανη για τον τρόπο που σε μεγάλωσε και κατάφερε να κρατήσει την οικογένεια της ενωμένη όλα αυτά τα χρόνια. Πιθανότατα όμως το πώς κατάφερε να κρατήσει την οικογένεια της ενωμένη όλα αυτά τα χρόνια κρύβει ένα σωρό συμβιβασμούς κι ανεκπλήρωτες επιθυμίες, καταπιεσμένα θέλω, θλίψη και θυμό. Αλλά εσύ αρνείσαι να τα δεις όλα αυτά. Δε θέλεις με τίποτα να τα αναγνωρίσεις γιατί φοβάσαι μήπως σε στρέψουν ενάντια στον πατέρα σου ή διαλύσουν την όμορφη οικογενειακή εικόνα που με τόσο κόπο συντηρείτε όλοι μαζί τόσα χρόνια. Και φυσικά αν κάποια στιγμή προκύψει κάποιο πρόβλημα στο σπίτι, επουδενί δεν πρέπει να βγει έξω από τους τοίχους του. Τα εν οίκω μη εν δήμω. Γιατί; Αν μέσα στη δική σου οικογένεια ή σχέση υιοθετείς τη στάση της μητέρας σου, είτε συνειδητά επειδή η συνταγή πέτυχε, είτε ασυνείδητα γιατί το πρότυπο της έχει περάσει στο DNA σου, μάλλον δεν έχεις δει ολόκληρη την εικόνα. Μάλλον έχεις πάρει όλα τα κομμάτια ακριβώς όπως τα βρήκες και τα χρησιμοποιείς ατόφια με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που τα χρησιμοποίησε κι εκείνη. Μάλλον δε μπήκες ποτέ στη διαδικασία να δεις τα λάθη και τις αδυναμίες που είναι καλά κρυμμένα κάτω από το χαλί. Μάλλον καταπιέζεις τα δικά σου κομμάτια που δε συμβαδίζουν με το δοκιμασμένο πρότυπο της μητέρας σου. Κι έτσι σύντομα και η δική σου ζωή θα κρύβει ένα σωρό συμβιβασμούς κι ανεκπλήρωτες επιθυμίες, καταπιεσμένα θέλω, θλίψη και θυμό. Είναι απαραίτητο να δεις ποια είναι τα κομμάτια της δικής σου συμπεριφοράς που είναι όντως δικά σου και ποια έχεις δανειστεί από τη μητέρα σου. Θα εκπλαγείς με όσα ανακαλύψεις αν αποφασίσεις να δεις και να αποδεχτείς την αλήθεια σε ότι αφορά τους γονείς σου, τη σχέση τους και τη δομή της οικογένειας που όλοι μαζί δημιουργήσατε. Είναι κρίμα να ζήσεις τη ζωή της μητέρας σου, όλα όσα έκανε ή όλα όσα θα ήθελε να έχει κάνει. Καιρός να βγάλεις τον εαυτό σου από την οικογενειακή κορνίζα και να προσπαθήσεις να τον γνωρίσεις λίγο καλύτερα. Σου κλείνω το μάτι.
Δημοσίευση σχολίου