Μια λέξη που έχει στοιχειώσει τη ζωή σου. Παίζει να ήταν και η πρώτη σου λέξη. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχεις κάνει πολλές φορές δίαιτα, αλλά το πόσες φορές έχεις αποφασίσει να κάνεις δε λέγεται. Αλλά πού αυτοσυγκράτηση; Μέχρι να σκεφτείς ότι πρέπει να δείξεις αυτοσυγκράτηση έχεις ήδη φάει δυο σοκολάτες χωρίς ανάσα. Κι αφού το σκεφτείς αποφασίζεις πως είναι πλέον αργά και συνεχίζεις να μασουλάς ακάθεκτη και μάλιστα χωρίς ενοχές αφού έχεις ορκιστεί στον εαυτό σου πως την επόμενη κιόλας μέρα θα ξεκινήσεις δίαιτα.
Έχεις λες μια φίλη που τη στιγμή που εσύ έχεις ήδη καταβροχθίσει τη μακαρονάδα σου, εκείνη είναι ακόμα στη δεύτερη μπουκιά. Όταν λέει πως θέλει να φάει κάτι γλυκό εννοεί ένα με δύο κομματάκια σοκολάτα το πολύ. Και όταν λέει πάμε για ένα ποτάκι εννοεί όντως ένα ποτάκι. Ναι εντάξει μπορεί να είναι κι εξωγήινος, κι εσύ δεν είσαι ακόμα σίγουρη. Δηλαδή αν το χωράει ο νους σου, δεν καταπιέζεται, απλά έτσι είναι. Για παράδειγμα, έχεις βγει κι έχεις πιει και θες να φας κάτι, ας πούμε, για να τραβήξει τα υγρά (και καλά). Μια κρεπούλα, ένα σαντουιτσάκι, μια κασεροπιτούλα βρε αδερφέ. Κι όμως εκείνη θα πει "δε θέλω, θα πάω σπίτι να πιω ένα γάλα". Και όλοι οι υπόλοιποι στην παρέα αναζητάτε μισό-μεθυσμένοι στον ουρανό τον ιπτάμενο δίσκο που ήρθε να την πάρει.
Μακάρι να το είχες κι εσύ αυτό το χαρακτηριστικό γαμώτο. Να έτρωγες όταν πεινούσες και να σταματούσες όταν χόρταινες. Σιγά το δύσκολο πια! Κι όμως λες δε θα το καταφέρεις ποτέ. Και η μεζούρα στο πόμολο της πόρτας του μπάνιου έχει κατοχυρώσει τη θέση της για πάντα. Κάθε πρωί η ίδια ρομποτική κίνηση. Λες και υπάρχει καμία περίπτωση να χαθεί κανένας πόντος μες στη νύχτα. Όμως δε φταις εσύ. Φταίει το φετινό κρύο κι ο μπαμπάς σου που έχει κάνει το πατρικό σου περίπτερο και κάθε φορά που πηγαίνεις φεύγεις με τύψεις και 1500 θερμίδες τουλάχιστον. Κι ο Απρίλης πλησιάζει και είναι το τελευταίο σου deadline. Θα λιώσεις στο τρέξιμο, είσαι αποφασισμένη. Το τρέξιμο έχει τρελά αποτελέσματα, το έχεις ξαναδοκιμάσει. Μπορεί την ώρα που τρέχεις να θέλεις να πεθάνεις, αλλά μόλις φτάσεις στο τέρμα η ικανοποίηση που νιώθεις σε αποζημιώνει. Και σε δυο μήνες βγαίνεις στην παραλία με ψηλά το κεφάλι και όχι μόνο. Και από Οκτώβρη ξεκινά πάλι η γνωστή κατρακύλα.
Ας είναι, όλοι έχουμε κουσούρια, εσύ έχεις αυτό. Αποδέξου το και γιόρτασέ το τρώγοντας κάτι λαχταριστό!
Ας είναι, όλοι έχουμε κουσούρια, εσύ έχεις αυτό. Αποδέξου το και γιόρτασέ το τρώγοντας κάτι λαχταριστό!
Δημοσίευση σχολίου