Θα είμαι πολύ γλυκιά αυτή τη φορά, το υπόσχομαι. Θα σου πω για τις σχέσεις. Απ'την καλή πλευρά. Για εκείνα τα στοιχεία της σχέσης που σε κάνουν να λειτουργείς καλύτερα στην καθημερινότητα σου, που σε τοποθετούν στην αισιόδοξη πλευρά, που σε κάνουν πιο δημιουργικό και αποδοτικό. Είναι κάποιες σχέσεις που σε κάνουν να νιώθεις πολύ δυνατός, όχι επειδή είσαι ανασφαλής και γεμίζει τα κενά ο άλλος, αλλά επειδή σου δίνει χώρο να αναπτυχθείς και να γνωρίσεις τον εαυτό σου μέσα από τη συσχέτιση που δημιουργείς μαζί του. Αυτό βέβαια προϋποθέτει ότι δε χάνεσαι μες στη σχέση. Ότι δε γίνεστε ένα, παραμένετε πάντα δύο. Δε λέω να μη δεθείτε. Φυσικά θα δεθείτε, φυσικά θα μοιραστείτε στιγμές και συναισθήματα, φυσικά θα ανακαλύψετε και θα αγγίξετε κρυμμένα κομμάτια. Αρκεί να μη γίνει το μεγάλο μπέρδεμα. Που άλλος ήσουνα και άλλος έγινες. Που άλλος είναι και άλλος θέλεις να γίνει. Και ξαφνικά δυο άνθρωποι χαμένοι σε μια σχέση τερματίζουν το παιχνίδι του έρωτα και ξεκινούν παιχνίδια εξουσίας.
Επιστρέφω όμως στην αισιόδοξη πλευρά. Στις σχέσεις όπως νιώθω εγώ πως πρέπει να είναι για να είσαι στο τέλος της μέρας "κερδισμένος". Υπάρχουν που λες άνθρωποι που μπαίνουν σε μια σχέση με αλήθεια. Τα έχουν βρει μέσες άκρες με τον εαυτό τους ή τελοσπάντων προσπαθούν και ξέρουν τι ζητάνε. Τι πραγματικά ζητάνε. Όχι αυτό που νομίζουν ότι χρειάζονται αλλά αυτό που έχουν στ'αλήθεια ανάγκη. Μπορώ να αφιερώσω ολόκληρη παράγραφο στην τελευταία πρόταση, ακόμα κι ολόκληρο άρθρο. Είναι τόσο σημαντικό, αρχικά για εσένα, να καταλάβεις τι είναι αυτό που χρειάζεσαι. Ίσως είναι προσωρινό, ίσως στην πορεία αλλάξει. Αλλά τώρα είναι αυτό και πρέπει να το βρεις. Για να μην ταλαιπωρήσεις τον άλλον και κυρίως τον ίδιο σου τον εαυτό. Και πόσο δύσκολο είναι να το εντοπίσεις και να το αναγνωρίσεις, όταν παρεμβάλλουν όλα όσα γνώριζες μέχρι σήμερα, όσα έχεις μάθει κι έχεις συνηθίσει, όλα όσα βλέπεις γύρω σου. Καμιά φορά σε ρωτάνε τι είναι αυτό που ζητάς σε μια σχέση κι εσύ απαντάς αμέσως με φοβερή άνεση. Δε λέω ίσως αυτό συμβαίνει γιατί είναι όντως ξεκάθαρο μέσα σου, ίσως όμως συμβαίνει κι από κεκτημένη ταχύτητα. Αυτό ήθελες την τελευταία φορά που σε ρωτήσανε πριν από τρία χρόνια και θεωρείς ότι έχει παραμείνει το ίδιο. Αλλά μπορεί και να έχει αλλάξει, οπότε καλού κακού κάνε έναν επαναπροσδιορισμό. Ορίστε, την έφαγα την παράγραφο.
Φαντάσου δυο ανθρώπους που συναντιούνται στο σωστό timing, που τα θέλω τους και οι ανάγκες τους ταυτίζονται ή απλώς συμβαδίζουν. Πόσο μεγάλη τύχη! Μπαίνεις σε μια σχέση που σου προσφέρει απλόχερα αυτό που χρειάζεσαι, χωρίς να χρειαστεί να καταπιεστεί κανένας από τους δύο. Χωρίς μάσκες, μόνο με αλήθεια. Γιατί με ένα μαγικό τρόπο οι αλήθειές σας κουμπώνουν. Δε ζητάς τίποτα από τον άλλον, δεν έχεις καμιά απαίτηση, δε χρειάζεται να επαναλαμβάνεις διαρκώς τις ανάγκες σου με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή ο άλλος θα τις σεβαστεί γιατί δε χρειάζεται να το κάνεις. Απλά συμβαίνει. Εχεις βάλει στη σχέση την ενέργεια σου και με κάποιο τρόπο δένει αρμονικά με την ενέργεια του άλλου. Αισθάνεσαι όμορφα με τον εαυτό σου και μεταδίδεις ομορφιά και στη σχέση σου. Αισθάνεσαι ασφαλής με τον εαυτό σου και μεταδίδεις ασφάλεια. Δημιουργικός και μεταδίδεις δημιουργικότητα. Ό,τι είσαι κι ό,τι κουβαλάς το μεταδίδεις στη σχέση σου. Κάποιες από τις ποιότητες της σχέσης σου είναι οι δικές σου ποιότητες. Γι αυτό αν η σχέση σου σου προκαλεί κυρίως πόνο κι ανασφάλεια ή τελοσπάντων με κάποιο τρόπο σε χαλάει μη βιαστείς να ρίξεις το φταίξιμο στον άλλον. Γιατί κάπου μέσα στον αχταρμά που έχετε δημιουργήσει οι δυο σας, αν ψάξεις καλά, ίσως βρεις την ανασφάλειά σου, τα παιδικά σου τραύματα, τον εγωισμό σου ή τις παλιομοδίτικες ιδέες των γονιών σου. Σ' αυτή τη περίπτωση κι αν αποφασίσεις να πάρεις τα μπογαλάκια σου, πριν τα κλειδώσεις όλα μαζί στο βαλιτσάκι σου, κάνε ένα ξεκαθάρισμα, πέτα ό,τι δε χρειάζεσαι και ανακύκλωσε κάτι που ενδεχομένως ανακυκλώνεται. Κι έτσι ξαλαφρωμένος όπως είσαι μπες στο τρένο που θα σε πάει στον επόμενο σταθμό. Σου κλείνω το μάτι.
Δημοσίευση σχολίου