Χιονίζει! Κι όπως λέω πολύ συχνά στις φίλες μου τελευταία για οτιδήποτε συμβαίνει, θα γράψω κάτι γι αυτό. Είναι όμορφο να ξεκινά έτσι ο Φλεβάρης, θα το εκλάβω ως καλό σημάδι για την έκβαση του μήνα. Ίσως να συμβούν ωραία πράγματα. Καλά δεν είπα ότι ελπίζω να δούμε άσπρη μέρα σαν χώρα, τουτέστιν πολιτικό-οικονομικά. Αλλά μπορεί να δούμε άσπρη μέρα σε άλλο επίπεδο, τουτέστιν στη ψυχή μας. Γιατί ότι κι αν συμβαίνει, όσο άδεια κι αν είναι η τσέπη σου, όσα βιογραφικά κι αν έχεις στείλει, δυστυχώς μάταια, τα φύλλα των δέντρων θα ασπρίσουν κι εσύ θα έχεις την ευκαιρία να περπατήσεις στο χιονισμένο βουνό ή να απολαύσεις μια κούπα ζεστό καφέ χαζεύοντας έξω απ'το παράθυρο το λευκό τοπίο. Και πού ξέρεις, ίσως τότε κάτι συμβεί. Ίσως σου έρθει ξαφνικά μια ιδέα, κάτι που δεν είχες μέχρι τώρα σκεφτεί. Ίσως γίνει επιτέλους καθαρό μέσα σου αυτό που πραγματικά θέλεις να κάνεις σ'αυτή τη φάση της ζωή σου. Ίσως νιώσεις ξαφνικά την ανάγκη να επικοινωνήσεις με ένα φίλο που τελευταία έχεις παραμελήσει. Ή να αποφασίσεις να αποτυπώσεις τα συναισθήματά σου σ΄ένα κομμάτι χαρτί κι αυτό με τη σειρά του να σε οδηγήσει κάπου αλλού. Κι όταν αυτό συμβεί θα το νιώσεις, ξαφνικά όλα θα γίνουν ξεκάθαρα μέσα σου. Μην αφήσεις αυτή τη μαγική στιγμή να πάει χαμένη γαμώτο. Μην τα ξεχάσεις όλα μόλις λιώσουν τα χιόνια. Κάνε την ιδέα σου πράξη, κάνε χώρο για αυτό το καινούριο που ενδεχομένως ένιωσες ή συνειδητοποίησες. Μην αγνοείς τα μηνύματα που λαμβάνεις όταν απλά κοιτάς το χιόνι που πέφτει. Αφού η διαίσθησή σου σου λέει πως είναι πολύ σημαντικά!
Δημοσίευση σχολίου