Σήμερα το απόγευμα θα μαζευτεί πλήθος κόσμου στο Σύνταγμα για να υποδηλώσει με αυτόν τον τρόπο την αντίθεση του στο ψήφισμα του δεύτερου μνημονίου. Είναι αυτή η λύση; Κι αν είναι γιατί το Καλοκαίρι που επαναλήφθηκε για εβδομάδες δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα; Κι αν δεν είναι, τότε ποια είναι; Αν επιλέξεις να πας στο Σύνταγμα σήμερα, πόσο συνειδητά έχεις πάρει την απόφαση; Κι αν επιλέξεις να μην πας τι άλλο έχεις να προτείνεις;
Ώρες ώρες νιώθω ότι με το να παρακολουθώ διαρκώς τις εξελίξεις, συνεντεύξεις και διαγγέλματα, με το αναλώνομαι σε νεύρα και βρισιές για όλους τους ανίκανους πολιτικούς και να στέκομαι με τις ώρες έξω από τη Βουλή μουντζώνοντας και βρίζοντας τους, απλά τους δίνω δύναμη. Έτσι κι αλλιώς μας αγνοούν εντελώς και ευθαρσώς. Στη χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία μάλλον πρέπει να γίνει επαναπροσδιορισμός του ρόλου και της ετυμολογίας της. Κι αυτό ισχύει για όλους μας. Οι αποφάσεις έχουν ήδη παρθεί καθώς φαίνεται και όχι από τους δικούς μας πολιτικούς. Αυτοί δεν είναι ικανοί να πάρουν καμιά απόφαση. Ούτε καν να ταιριάξουν γραβάτα με πουκάμισο δε μπορούν. Γιατί λοιπόν να τους δώσεις αξία παρακολουθώντας τα λεγόμενα τους, που δεν είναι καν δικά τους, περιμένοντας να επιτεθείς στο πρώτο λάθος που θα κάνουν; Πότε έδωσαν αξία αυτοί σε εσένα; Μόνο πριν τις εκλογές και για ευνόητους λόγους. Κι εσύ, αντί να εκμεταλλευθείς τη δύναμη που έχεις μια φορά στα τέσσερα χρόνια και να δείξεις τότε την απέχθεια σου, πας και ψηφίζεις έναν από αυτούς. Οποιονδήποτε, δεν έχει καμία σημασία ποιόν. Κι όταν αύριο μεθαύριο ξαναγίνουν εκλογές, και μετά από όλα αυτά που έχουν συμβεί τα δύο τελευταία χρόνια σ'αυτή τη χώρα, θα πας πάλι και θα ψηφίσεις έναν από αυτούς. Οποιονδήποτε, δεν έχει καμία σημασία ποιόν. Και δε θα έχει και καμία ουσία να ξανακατέβεις στο Σύνταγμα και να διαμαρτυρηθείς για οτιδήποτε γιατί εσύ τους έχεις δώσει την άδεια να σου γαμήσουν τη ζωή. Έχουν τόση δύναμη και τόσο μεγάλη επιρροή πάνω σου, που έχουν καταφέρει να σου γαμήσουν τη ζωή. Τι νόημα έχει να κατέβεις Κυριακή απόγευμα στο Σύνταγμα όταν Δευτέρα πρωί θα πας να πληρώσεις τη δεύτερη δόση του χαρατσιού της ΔΕΗ; Και μόνο αυτό δείχνει ότι σε έχουν γεμίσει φόβο. Είσαι αγανακτισμένος και φωνάζεις αλλά την ίδια στιγμή κάνεις γεμάτος θυμό ό,τι σου ζητήσουν γιατί φοβάσαι. Κι εκεί φαίνεται να τελειώνουν όλα. Στο φόβο. Θα κατέβεις στο Σύνταγμα φοβισμένος. Νομίζεις ότι είσαι νευριασμένος μαζί τους γιατί αποφασίζουν αγνοώντας τη ζωή σου, αλλά η αλήθεια είναι ότι είσαι νευριασμένος με τον ίδιο σου τον εαυτό γιατί τους έχεις επιτρέψει να σε γεμίσουν φόβο. Ποιόν, εσένα!
Αποφάσισα μετά από αρκετή σκέψη να μην κατέβω σήμερα στο Σύνταγμα. Αποφάσισα πως με το να πάω στο Χοροχώρο να χορέψω και να διαλογιστώ κάνω τη θέση μου και τη στάση μου απέναντι στα πράγματα πιο ηχηρή από ότι θα την έκανα με το να σταθώ φοβισμένη έξω από τη Βουλή. Είναι πολύ μικροί για να επηρεάσουν τη ζωή μου σε βάθος. Μπορεί να την επηρεάσουν σε πρώτο επίπεδο, σίγουρα θα την επηρεάσουν. Αλλά στον πυρήνα δε θα φτάσουν ποτέ. Αυτός είναι ο στόχος τους. Κι εγώ αρνούμαι να το επιτρέψω να συμβεί. Και εννοείται πως δε ζητάω από κανέναν να κατέβει για μένα στο Σύνταγμα και να υπερασπιστεί τα δικά μου δικαιώματα. Για τα δικά μου δικαιώματα θα αγωνιστώ μόνη μου, απλά όχι με τον δικό σου τρόπο. Το πρώτο επίπεδο έχει χαθεί, τους το δώσαμε και βάλαμε κι εμείς το χεράκι μας σε αυτό. Το πρώτο επίπεδο έχει χαθεί. Ας σώσουμε τουλάχιστον τον πυρήνα.
Δημοσίευση σχολίου