Καταρχήν, να ξεκαθαρίσουμε το εξής: Άλλο ζητάει η Μαρία, άλλο η Γεωργία, άλλο η Κατερίνα, άλλο η Αθηνά κι άλλο η Δήμητρα (τα ονόματα Χριστινάκι είναι τυχαία). Επίσης, οι ανάγκες κάθε γυναίκας καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από τις κατηγορίες Α1, Α2, κτλ.
Η Μαρία αναζητά τον άνδρα προστάτη, κύβο, κολόνα superman, όπως θες πες το. Τον άνδρα με το Α κεφαλαίο ρε παιδί μου. Που ρίχνει τη ζεϊμπεκιά του και στην τελευταία στροφή σβήνει και το τσιγάρο στη γλώσσα του (το έχω δει να συμβαίνει). Τον άνδρα με τα μεγάλα χέρια. Βέβαια αυτά τα χέρια μπορεί να της πέσουν λίγο βαριά μια κακιά στιγμή, αλλά κάνει τα στραβά μάτια, μια μέρα ίσως και τα σπασμένα δόντια. Σημασία έχει ότι αισθάνεται ασφαλής δίπλα του γιατί αν τολμήσει να πει κάποιος το παραμικρό για εκείνη, ο άνδρας των σπηλαίων θα καθαρίσει για πάρτη της και θα χτυπήσει και το χέρι στο τραπέζι άμα λάχει.
Η Γεωργία ψάχνει απλά έναν άνδρα να την αγαπά, να την αγαπά πολύ ρε παιδί μου. Να λιώνει για πάρτη της. Να της λέει θα σε κάνω βασίλισσα κι άλλα τέτοια ωραία. Να μην έχει μάτια γι άλλη, να μη της χαλάει χατίρι. Έχει μεγαλύτερη λαχτάρα ν'αγαπηθεί παρά να αγαπήσει. Θέλει να βρει ένα καλό παιδί να αγκαλιάσει αυτήν και την ανασφάλειά της. Και στα δικά μας.
Η Κατερίνα θέλει τον άνδρα διανοούμενο. Μπάλα, μπάλα, μπάλα, την έπρηξες. Τίποτα άλλο πιο ενδιαφέρον από αμάξια, ποδόσφαιρο και πολιτικές συζητήσεις του κώλου έχεις να της πεις; Ή το μόνο βιβλίο που έχεις διαβάσει τα τελευταία 15 χρόνια είναι "Τα μυστικά του πόκερ"; Θέλει ρε παιδί μου τον άνδρα τον καλλιεργημένο, που γουστάρει την τέχνη, τη μουσική και το θέατρο. Που μπορεί να σταθεί σε μια κουβέντα για τη συναισθηματική έκφραση πχ. Λέω εγώ τώρα..
Η Αθηνά ονειρεύεται τον άνδρα τον πετυχημένο, τον ατσαλάκωτο. Αυτόν που μιλάει διαρκώς για bussiness και κυκλοφορεί με κουστούμι και μαύρο φάκελο. Δουλεύει 24 ώρες το εικοσιτετράωρο και ξεκαθαρίζει από την αρχή ότι προτεραιότητα έχει η δουλειά. Είναι σοβαρός και το χιούμορ του παγώνει το αίμα. Αλλά την κάνει περήφανη σε κάθε χοροεσπερίδα της εταιρείας και της αγοράζει κι εκείνο το βραχιόλι απ'τον Λαλαούνη και καθαρίζει. Για να προσεγγίσεις αυτό το μερίδιο του γυναικείου πληθυσμού πρέπει να είσαι οικονομικά ευκατάστατος. Αλλιώς ξέχνα το.
Η Δήμητρα ζητά τον άνδρα παιδί. Το μπέμπη που αναζητά τη μανούλα του σε κάθε του σύντροφο. Θέλει έναν άνδρα που να μπορεί να ελέγχει, ώστε να έχει το πάνω χέρι στη σχέση. Τον αδύναμο, που περιμένει από εκείνη κατευθύνσεις κι οδηγίες για να λειτουργήσει. Που θα του πει τι είναι σωστό και τι λάθος και θα τον επιπλήξει με κάθε ευκαιρία λες κι είναι κάνα δεκάχρονο.
Αυτά. Βέβαια τώρα που το ξανασκέφτομαι θα μπορούσα απλά να σου πω ότι οι γυναίκες ζητάνε από έναν άνδρα ειλικρίνεια, σεβασμό, αγάπη, κατανόηση, πίστη και φροντίδα και να καθαρίσω. Αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα.
Δημοσίευση σχολίου