Τον τελευταίο καιρό παίζεις με τον εαυτό σου ένα παιχνίδι. Προσπαθείς να φτιάξεις μια ιστορία με την πρώτη λέξη που θα σου έρθει στο μυαλό (ναι, έχεις πολύ ελεύθερο χρόνο). Θέλεις να ανακαλύψεις πού μπορεί να σε πάει, τι ταξίδι μπορεί να κάνει. Πόσο απρόσμενο, πόσο απρόβλεπτο μπορεί να είναι; Πόσο μπορεί να εκπλήξει και σένα την ίδια οδηγώντάς σε, συνειρμικά ή όχι, στη διαδρομή που θα επιλέξει να κάνει η ίδια η λέξη;
Παγωτό ...σιγά που δε θα τρωγότανε.
Χθες - μεταξύ μας - έφαγες δύο, αλλά ορκίζεσαι ήταν πολύ μικρά, μινιατούρες. Δύο μικροσκοπικά ξυλάκια με μαύρη σοκολάτα απέξω και βανίλια με μικρά κομματάκια μπισκότου μέσα. Έρχονται σε συσκευασία των έξι, αλλά τα μισά είναι διαφορετικά. Το τρίτο και τελευταίο, ίδιο με αυτά που έφαγες χθες, λογικά σε περιμένει στην κατάψυξη, αν δεν το προλάβει κανείς άλλος. Ο κανείς άλλος είναι η μαμά σου, αλλά με ένα σύντομο τηλεφώνημα μπορείς να επιβεβαιώσεις την κράτησή σου ή η γκρίνια μπορεί να είναι αφόρητη κι αυτό δεν το θέλει κανείς. Έχεις ένα φοβερό όπλο. Τη φωνή σου. Η οποία όταν νευριάζεις και σηκώνεις τον τόνο της, μπορεί να φτάσει πολύ ψηλά. Και τότε κανείς δε σε αντέχει, μετά βίας αντέχεις εσύ τον εαυτό σου. Χάρισμα ή κουσούρι;
(Σατανικό γέλιο)
Στην περίπτωση που το θεωρείς κουσούρι, να ξέρεις είναι το μοναδικό. Στην περίπτωση που το θεωρείς χάρισμα, να ξέρεις έχεις κουσούρι. Αλλά εγώ θα σε αγαπώ. Γιατί όταν ένας άνθρωπος βλέπει τα κουσούρια σου - στην περίπτωση σου ένα και μοναδικό - σαν χαρίσματα, τότε να ξέρεις σε αγαπάει. Ή έχει στραβωθεί με την πάρτη σου και δε βλέπει μπροστά του. Τότε φρόντισε η στάχτη σου να ρέει άφθονη, γιατί όταν δει το φως το αληθινό και λάμψουν μπροστά στα μάτια του όλα σου το ελαττώματα - στην περίπτωση σου ένα και μοναδικό - θα αρχίσει να σε κατηγορεί ότι άλλαξες κι έγινες άλλος άνθρωπος. Μη με ρωτήσεις ποιος από τους δύο φταίει σ'αυτήν την περίπτωση γιατί θα σου απαντήσω πως δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Ποιος έχασε άλλωστε το δίκιο του για να το βρεις εσύ; Εσύ που ακόμα το ψάχνεις. Το έψαχνες δηλαδή γιατί πλέον σταμάτησες να το αναζητάς. Όχι, θα κάτσεις να σκάσεις.
Πάντως, αν τύχει να το βρεις τυχαία, λέμε τώρα, να ξέρεις είναι δικό μου.
Το δίκιο μου!
One Response to Χαλασμένο παγωτό
xaxa...poli gelio...
Δημοσίευση σχολίου