Πόσο ενοχικούς θα μας κάνετε ακόμα; Ενοχές επειδή ονειρευόμαστε μια καλύτερη δουλειά, αξιοπρεπέστερες συνθήκες εργασίας και μισθούς που να ανταποκρίνονται στο έργο που παράγουμε;
- Μιλάς κι εσύ ρε Ιλιάνα; Που έχεις ακόμα τη δουλειά σου; Που δεν έχεις υποστεί μείωση μισθού; Που πληρώνεσαι έγκαιρα; Που δεν κάνεις υπερωρίες;
- Χίλια συγγνώμη, αύριο πρωί-πρωί έφυγα για εξομολόγηση.
Κάθε φορά που τολμάς να πεις ότι, παρόλο που έχεις δουλειά και πληρώνεσαι, έχεις κουραστεί, ότι έμαθες ό,τι ήταν να μάθεις εκεί μέσα, ότι έχουν κάνει τη δημιουργικότητά σου καραμέλα και στην έχουν δώσει να την καταπιείς, ότι θέλεις να κάνεις κάτι άλλο, να προχωρήσεις, να μάθεις, να ανανεωθείς, σε αντιμετωπίζουν σαν να είσαι υπεύθυνη για τους ανέργους όλης της χώρας.
"Μη μιλάς καθόλου"
"Να λες κι ευχαριστώ"
"Κάτσε εκεί που κάθεσαι"
"Δε βλέπεις τι γίνεται γύρω σου";
Εγώ βλέπω τι γίνεται γύρω μου!
Εσύ βλέπεις τι γίνεται μέσα μου;
Δημοσίευση σχολίου