"Σιγά κοπέλα μου, θα μας σκοτώσεις".
Αυτά ήταν τα μόνα λόγια που πρόλαβες να ακούσεις από το στόμα της γυναίκας στο πίσω κάθισμα του starlet την πρώτη φορά που έδωσες εξετάσεις για το δίπλωμα του αυτοκινήτου, πριν πολλά πολλά χρόνια. Λίγες μέρες πριν είχες περάσει με μεγάλη άνεση τις γραπτές εξετάσεις και ήσουν αισιόδοξη πως θα ξεμπερδέψεις εξίσου εύκολα και με τη δοκιμασία της οδήγησης.
Υπεραισιόδοξη σε βρίσκω ώρες ώρες.
Στην πραγματικότητα αυτό που συνέβη ήταν να μπεις στη θέση του οδηγού, να πατήσεις γκάζι, να στρίψεις το τιμόνι τέρμα δεξιά, να κατεβάσεις χειρόφρενο και να κινδυνέψεις να καρφωθείς σε ένα δέντρο, που παρεπιπτόντως βρισκόταν έξω από την πολυκατοικία της κολλητής σου. Από την άτυχη κατάληξη σε γλίτωσε το φρένο στα πόδια του συνοδηγού που πάτησε με μανία ο δάσκαλος, που συνοδευόταν από ένα παρατεταμένο μπιπ. Ούτε καν στις προφορικές ερωτήσεις σχετικά με τη μηχανολογικά δεν πρόλαβες να απαντήσεις. Καλό αυτό.
Κι έπειτα από αυτήν την αληθινή ιστορία που διαδραματίστηκε στα στενά του Χολαργού το Φθινόπωρο του 1999 - αν θυμάσαι καλά - προσπαθείς να πείσεις τον κόσμο ότι είσαι καλή οδηγός. Μάταια. Εντάξει, η αλήθεια είναι ότι δεν είσαι πολλή καλή οδηγός. Είσαι όμως πολύ καλύτερη οδηγός από ότι είσαι συνοδηγός. Κι αυτό στο αναγνωρίζουν όλοι. Γονείς, πρώην, συγγενείς και φίλοι. Όλοι.
Κι έφαγες σχεδόν είκοσι γραμμές για να περιγράψεις κάτι που, τώρα που το ξανασκέφτεσαι, λίγη σχέση έχει με αυτό που είχες στο μυαλό σου να γράψεις. Χώρια που έγινες ρεζίλι.
Τρεις μέρες μετά κι ούτε που θυμάσαι τι ήταν αυτό που ήθελες να γράψεις τρεις μέρες πριν. Το σύννεφο που λέγαμε. Μέχρι το Νοέμβρη λογικά θα έχει αρχίσει να καθαρίζει. Το κεφάλι σου μάλλον ζει στο Νότιο ημισφαίριο. Άκου σκέψη που έκανες..., δε θα την αναλύσεις, και μόνο στην ιδέα για το πού μπορεί να καταλήξει, τρομάζεις. Αποφασίζεις να πιέσεις το μυαλό σου να θυμηθεί τι ήθελε να γράψει. Κάτι σχετικό με τα λόγια και τις πράξεις ήταν, είσαι σίγουρη. Για όλα αυτά τα ωραία που σκέφτεσαι και γράφεις και όλα αυτά που καταλήγεις να κάνεις, και τα οποία τελικά διαπιστώνεις πως δεν έχουν και μεγάλη συνοχή μεταξύ τους. Τα γραπτά τα πέρασες πέρυσι με άνεση. Τότε δεν είχες σκεφτεί ότι μπορεί να ερχόταν η ώρα να χρειαστεί να ντύσεις με αυτά τις πράξεις σου. The ultimate test. Οι περισσότεροι εκεί κόβονται. Στα λόγια που γίνονται πράξεις. Για την ακρίβεια στα λόγια που δε γίνονται πράξεις ποτέ. Και δε θέλεις να πέσεις σ'αυτήν την παγίδα.
Χμμ, μόλις βρήκες τον πρώτο στόχο για τη φετινή σεζόν.
Καλημέρα, καλή εβδομάδα, καλή αρχή και καλό Καλοκαίρι στο κεφάλι σου.
Τρεις μέρες μετά κι ούτε που θυμάσαι τι ήταν αυτό που ήθελες να γράψεις τρεις μέρες πριν. Το σύννεφο που λέγαμε. Μέχρι το Νοέμβρη λογικά θα έχει αρχίσει να καθαρίζει. Το κεφάλι σου μάλλον ζει στο Νότιο ημισφαίριο. Άκου σκέψη που έκανες..., δε θα την αναλύσεις, και μόνο στην ιδέα για το πού μπορεί να καταλήξει, τρομάζεις. Αποφασίζεις να πιέσεις το μυαλό σου να θυμηθεί τι ήθελε να γράψει. Κάτι σχετικό με τα λόγια και τις πράξεις ήταν, είσαι σίγουρη. Για όλα αυτά τα ωραία που σκέφτεσαι και γράφεις και όλα αυτά που καταλήγεις να κάνεις, και τα οποία τελικά διαπιστώνεις πως δεν έχουν και μεγάλη συνοχή μεταξύ τους. Τα γραπτά τα πέρασες πέρυσι με άνεση. Τότε δεν είχες σκεφτεί ότι μπορεί να ερχόταν η ώρα να χρειαστεί να ντύσεις με αυτά τις πράξεις σου. The ultimate test. Οι περισσότεροι εκεί κόβονται. Στα λόγια που γίνονται πράξεις. Για την ακρίβεια στα λόγια που δε γίνονται πράξεις ποτέ. Και δε θέλεις να πέσεις σ'αυτήν την παγίδα.
Χμμ, μόλις βρήκες τον πρώτο στόχο για τη φετινή σεζόν.
Καλημέρα, καλή εβδομάδα, καλή αρχή και καλό Καλοκαίρι στο κεφάλι σου.
Δημοσίευση σχολίου