Και μια μέρα (βροχερή) αποφάσισα να φτιάξω το δικό μου blog. Να κάτι που δε φανταζόμουν ποτέ ότι θα κάνω. Μη με ρωτήσεις πώς το αποφάσισα γιατί δε ξέρω. Όχι ακόμα τουλάχιστον. Είναι φορές που παίρνουμε μια απόφαση χωρίς συγκεκριμένο λόγο. Και κάποτε ο λόγος φανερώνεται μπροστά μας και τότε χαμογελάμε πονηρά στον καθρέπτη και κλείνουμε το μάτι στον εαυτό μας. Κάποιες φορές. Σου 'χει τύχει, δε μπορεί. Ακόμα και με δυσάρεστα γεγονότα, που όταν συμβαίνουν μονολογείς κλαίγοντας "γιατί γιατί γιατί" και δε βρίσκεις την απάντηση πουθενά. Όμως υπάρχει, και θα σου αποκαλυφθεί όταν έρθει η ώρα.
Αλλά πάρε κι εσύ μια ανάσα να τη δείς.
Αλλά πάρε κι εσύ μια ανάσα να τη δείς.
Δημοσίευση σχολίου