Αλλά υπάρχει κάτι που μ'ενοχλεί. Δε ξέρω αν είναι το ότι όλοι από τη μια μέρα στην άλλη καβαλήσαμε ένα ποδήλατο λες και ξαφνικά δημιουργήθηκαν οι βάσεις στην Αθήνα για κάτι τέτοιο. Δε ξέρω αν είναι η έπαρση που διακρίνω στους νέους που εκδηλώνεται σαν κοινωνικός ρατσισμός απέναντι σε οποιονδήποτε βρίσκεται "έξω απ'το χορό" ή η ομοιότητα που υπάρχει στη συμπεριφορά, το ντύσιμο, τις επιλογές για έξοδο που με υποψιάζουν για το κατά πόσο είναι η επιλογή του καθενός ξεχωριστά ή ένα ντόμινο στο οποίο παίρνουμε τη θέση μας ασυνείδητα. Αλλά υπάρχει κάτι που μ'ενοχλεί.
Χαίρομαι που η πόλη έχει γεμίσει ποδήλατα, αλλά αν αποφασίσεις να 'ναι αυτό το μέσο μεταφοράς σου καν'το με σεβασμό σε πεζούς και οδηγούς. Ο κώδικας οδικής κυκλοφορίας ισχύει και για σένα. Χαίρομαι που όλο και περισσότεροι άνθρωποι εκφράζονται μέσα από κάποια μορφή τέχνης, αλλά αν επιλέξεις κι εσύ αυτόν τον τρόπο καν'το με ειλικρίνεια προς τον εαυτό σου. Χαίρομαι που διαθέτεις τα χρήματα που απαιτεί η απόκτηση ενός i-phone, i-pad ή δε ξέρω κι εγώ τι, αρκεί να συνειδητοποιείς πως δεν αξίζουν τα λεφτά τους. Χαίρομαι που αποφάσισες να είσαι χαλαρός κι ακομπλεξάριστος, αρκεί να παραμένεις πάντα εσύ.
Δημοσίευση σχολίου